içimin günlerine
dün ve yarın ama bugün yok
sonsuz bir karanlık geçti önümden
yağmacı gündüz
saldırgan gece
sessizlik ve uzaklık
kış bulutları taşıyor aklının yarasına
zamana karşı eskiyor sözcükler
dudaklarımda yırtılan dilin için
hamal arıyorum dizelere
acıya başlanmalı bir yerden
nasıl olsa
borç taşıyoruz yalnızlıklara
ruhum isyana üzgün
açık bırakılmışsa ölüdür zaman
mevsimi biten dalar rüyalara
öylesine uzun öylesine başlangıç
boş uykular için eskitmeliyim yaralarımı
kuma sokmalıyım sesimi
eksilmeliyim
ama bugün yok
ama
sonra başka türlü unutacağım seni
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun