DÜŞ-GEN & coda - oylun pirolli

ben tüm bunları yazarken/
kurduğum her cümlenin
sana aitliğini düşün-düm

oysa her sözcüğün
ötesine koyduğum sözcük/
seni cümlelerin gerisinde bıraktı
…
sonra/
ben bunları yazarken/
benim ne anlattığımdan çok
senin ne anlayacağını düşün-düm

(…hep suyun karşı tarafındaydı görüntün)

istedim ki ben bunları yazarken
düşün
!

bazen uçmak kalmaktır
dedim
/penguenleri işaretledi sözlerin/

bin savaş açtım /bin savaş kazandım/
bir neden bulamadım yenilmen için
pençeleri sökülmüş bir aslanın
krallığı kadardı zaferim
oysa her solak, yenilendir sağ koluna :
böyle ayrılmaz mı isimler birbirinden

ve aşk!
kirlettiğin çarşaflarda biriktirdiğin
ergen bir sodom;
hayatla kesiştiği yüzüne kara; yüzsüzlüğüne çivit çalan…….
bir de zaman…
senin sümüklü cümlene bir harf koyduğumda
bana geç; bize genç kalan…
yıllarca kel rapunzel masalını dinlediğim;
beni eksik kalmışlığının prensliğine inandıran
çer-çöp akmaya zorunlu olduğumuz
arsııız ve uykusuz zaman!
Çaresiz,
içimin dışında kaldı korkaklığım
kalmak-gitmek uysalca el sıkıştı
usulca uzanıverdin huzur/um/suz uykuna
koynunda sorduğum sorular cevaplarıma alıştı

sen hep konuştuğumu gördün, yazdığımı değil!
oysa ben
düşündüğümü gör diye yazdım
konuşamadığımı

bak burada zaman uyusun; sen uyan!

/herşeyin bittiğini anladığın an; herşeyin bittiği an’dı.
herşeyin bittiği an; herşeyin bittiğini anladığım an’dı./

çünkü yaşam sana göre bir havza;
bana göre
geçmişle gelecek arasında sündüğümüz an’dı.