işaret parmağınızdaki
intihar eğilimli çirkin yüzük
zehir almaya geldi dün, bana.
hiç dokunmadan anlattım
aşk;
takip mesafesini koruyamayanlara
tanrının verdiği ceza.
kadehimden dudaklarınızı çekseydiniz
mantarımı içine düşürmezdim
dünyanızın.
hiçbir göz yörüngesine yetmez.
ne sidik, ne polis
yağmur söktü afişlerimizi
tabağımıza yemek
midemize esaret koydular.
vücudunuzda,
siyahı marifet sanan benleriniz
çikolata damlalarına dönüşebilir bu gece
yastığınızdaki rimel lekesini
zor yazılmış bir mektuba sayarım,
gidince.
[4 ocak 2003] {544}
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun