sedat demirkaya

bizden sonra - sedat demirkaya

Vedat Kamer tarafından Pa, 11/02/2007 - 23:06 tarihinde gönderildi

–Melih Cevdet’e–

Haydi burada öl dediler bana
Ölmek istemiyorum demedim
Demedim ama
Şimdi bilmek istiyorum
Toprak gene bizim zamanımızdaki gibi mi sürülecek?
                                        — Melih Cevdet Anday

Gelişmiş bir Batı ülkesinde şair olmanın kolay anları vardır. Nehirlerin bereketli toprakları delta ovalarına yığdığı gibi bereketli bir birikimin üzerindesinizdir. Bilirsin ki –ya da sanırsın– son durak sensin. Orası bir tür zirvedir. Kendi ulusal kültürünü özümsemişsindir. Kendi kültürel köklerinin, kişisel birikiminin ve hayal gücünün özsuyunu damıttığında o bir şiirdir. Hem çağdaş, hem ulusal, hem de evrensel bir çizgidesindir. Zaman böyle. Rüzgâr alabildiğine senin yelkenlerini doldurmaktadır. Bohem yaşasan moda olur, asilik yapsan herkes seni anlamaya çalışır. Kökleşmiş bir sistemi silkeleyemeyeceğin için «Bizim çılgın şairlerimiz…» sevimliliği ile algılanır. Bütün dünya dillerine şiirlerin senin haberin olmadan çevrilir. Gelişmekte olan ülkelerin yayın organları senin sıradan bir şiirini allaya pullaya başköşede sunar okurlarına…

zaman aşan sevgiler - sedat demirkaya

Vedat Kamer tarafından Per, 08/02/2007 - 14:32 tarihinde gönderildi

1. hayır eski zamanlar

bulutlara aldan aldanırsan
ada her yandan yeni rüzgârlar alır
balıkçı takaları bir gider bin gelir
karanfilli balıklar takılır ağına

fısıltın yankılanır gecenin kulaklarında
derman damıtırsın gökkuşağından bir sabah
bir elinde su, bir yanın ışık
öylece durursun insanlık sokağında

2. bugün

babaların sevgisi ekmeğe döndü
yıldızlar düşerken akşam sofralarına
okul yollarına çocuklar koşar uykusuz
aşk şarap veda etti ekmek kavgalarına

3. gelecek zamanlar

dooost, dost!

zaman

Vedat Kamer tarafından Çar, 07/02/2007 - 15:55 tarihinde gönderildi

bir gün / Sedat Demirkaya

gün batmadan atlar baharı sırtlar
üç günlük ömrünün uykularını taşır eylüle
ne yağmurlar ıslatır beni ne rüzgâr savurur
istemem sarı yaprakların geniz yakan hüznünü
zaman akar avuçlarımdan
tüketir ayrılıkların ömrünü

oku - sedat demirkaya

Vedat Kamer tarafından Cu, 29/09/2006 - 13:21 tarihinde gönderildi

                                    —diye başladık söze—

bin yılların ışığını gören çocuk
fincan fincan açtı gözlerini
gönül penceresinin önünde
– büyülenmiş – dediler
sonra
aynasını yaratmaya koyuldu
anadilinin mayasından
ateşten gagasıyla
çıt
çıt
çıt
çıt…
renkten renge giren sözcükler seçildi
kanatlandı dizeleri
bulutları aşan sesiyle