sana «yaz» demedim
bahardı beklediğim
en çok gecedir kendi sesini emziren
dışarıda büyük kavgalar var insanlık adına
senin de, benim de olmadığımız
bizim adımıza zaten ölenler var
hem de aynı gecede…
gittin, uzadı saatler
ölü kelebekler birikti
gözkapaklarımda.
hadi kapat kapıları
terk edeme beni
sahi güneş hâlâ orada mı?
düşler terk edince gülüşleri
yitik kentlerin mezarlıklarına döndüm
bir tas suya hasret.
neresine dokunsam, elimde kalıyor
git/me desem ne ki
gözlerimdeki buğu karşısında
kırılgan renklerden geçiyor
yirmi birinci asır.
yükümlü doğuyor artık
her bebek…
oysa beklenilen
mavi değil
en çok beyazdı
süslediğim duvağını
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun