Ekmek ve bıçaksın sen,
kristal kadeh ve şarap
- Jacques Crickillon
Ekmek ve bıçaksın sen,
kristal kadeh ve şarap.
Sabah yeşilliği üzerindeki çiysin
ve güneşin yanan çarkı.
Fırıncının beyaz önlüğüsün
ve aniden uçan bataklık kuşları.
Ama, meyve bahçesindeki rüzgâr değilsin,
tezgâhın üzerindeki erikler,
ya da kâğıttan yapılmış ev.
Ve sen kesinlikle çam kokulu hava değilsin.
Çam kokulu hava olman mümkün değil.
Köprünün altındaki balık olman mümkün,
hatta belki de generalin başındaki güvercin,
ama alacakaranlıkta peygamberçiçeği tarlası olmanın
yakınından bile geçemezsin.
Ve aynaya şöyle bir bakman gösterecektir ki
ne köşedeki çizmelersin
ne de kayıkhanesinde uyuyan kayık.
Belki bilmek ilgini çeker,
dünyanın sayısız imgelerinden bahsediyorken,
benim çatıdaki yağmurun sesi olduğumu.
Ben aynı zamanda göktaşıyım,
dar bir sokaktan aşağı sürüklenen akşam gazetesi,
ve mutfak masasının üzerindeki kestane sepeti.
Ben aynı zamanda ağaçlardaki ayım,
ve kör kadının çay fincanı.
Ama üzülme, ekmek ve bıçak değilim.
Ekmek ve bıçak hâlâ sensin.
Sen her zaman ekmek ve bıçak olacaksın,
tabii bir de kristal kadeh ve -her nasılsa- şarap.
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun