Ağlayacaksan dudaklarıma ağla
Ki kurumasın sözcüklerin
Dudaklarımı birleştiren ağını parçaladım
aynamda yürüyen örümceğin
Sim suskuyu kendime sapladım gündüzleyin
Sesi dıştalayıp kuruyamadım
Ve hiçbir aşkın içinde kuru kalamadım
Vahiy oldu puslu gök, acı gri
Tenim daha mor, daha gri.
Beynim daha ölgün, yüreğim acı siyah
Ben, bu uzaklık sonrası
gözlerine eriyeceğim
Vahiy oldu gece’sizlik
Ve sensizliğim, bilmem kaç zamanlı tarihli
Secdeye durdu sözcüklerim
buzul dilimin eriyişine sırt
Ben, bu uzaklık sonrası sesine eriyeceğim
Yitirsem rengini bile, yaşamaktır eriyeceğim
ertelensen de o ebedi gülüşünü
Ölmektir eriyeceğim.
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun