temizlikçi kadınlar için ilmühaber - cengiz kılçer

şimdi boyuna bir cenaze vardır benim sağ omzumda
Fatma –bana cennetten bir gül– temizliğe gittiği evin camlarını silerken
düşüp karıştığından beri eksik uçuşuna turnaların
ben Tebernuş şimdi boyuna bir cenaze vardır benim sağ omzumda
kül kadar ince ve yersizim şurada ve burada

şimdi boyuna bir cenaze vardır benim sağ omzumda
baksanız uzaktan sağ omzum düşüktür

ben Tebernuş kime sorayım şimdi Fırat suyu Kerbela’ya aksa ne olur? Yani ne olur?
zamir ile mezar arasında gözyaşlarım gözlerime mil olur

bana cennetten bir güldür Fatma, düşüp karıştığından beri
göğü eksik uçuşuna bir turnanın
kendimi tutamadığımdan bahsederlerdi
ama ne zaman bak Tebernuş bu bir bardak sudur
deselerdi serinlerdim
dua kılardım saatlere ve geyiklere

sonra düşünürdüm
neden terk edilmiş evlerin önce camları dökülür sonra balkonları uzar kalır
ben Tebernuş unuttum uzun uzun gitgide ölür gibi bir şeyleri
herkes biraz yitirdiği bir şeydir ama değil mi?
yorgun ve bungunum işte ölüm yezit gibi susuzlukta ömrüme çölünden inmiştir
zamir ile mezar arasında aynaları ters çevirmiştir

ben Tebernuş her şeyin bir şeylere bölündüğü
her şeyin yine kendiyle bölündüğü
Fatma bana cennetten bir güldür
düşüp karıştığından beri turnaların eksik uçuşuna
kara bir acının coğrafyasından koşarak gittiğim yazılıdır
geç meyhane baskılarında
daha haritası çıkarılmamış uçurumlara

ne kadar değersizim şimdi atılacak bir şeyim eski
mühürler, ıslak mendiller, sigara izmaritleri, saat artık on ikiyi geçtiler
düğün fotoğrafları –beni ölü bir geline vermişler– kurumuş çiçekler
atılacak bir şeyim şimdi ve kül kadar ince ve yersizim şurada ve burada

inanmazsınız ben tanrıya değil saatlere inandım
şimdi boyuna bir cenaze vardır benim sağ omzumda
baksanız uzaktan sağ omzum düşüktür
yani hiç kimselerin kullanmadığı bir cumartesi
hiç kimselerin kullanmadığı bir ikindide
Fatma bana cennetten bir güldür

şimdi ben ölüyüm
şimdi ben nedense çok ölüyüm
ölüm çok eski bir yorumudur hayatın
yoruldum cenazeleri taşımaktan
ben Tebernuş
aynamı kapadım zamir ile mezar arasında
gözlerime mil gözyaşlarım

şimdi boyuna bir cenaze vardır benim sağ omzumda