g(ece) - selçuk erat

I

g(ece);
büyük bir kaygıyla,
yüzeyinden kayıp giden çocukları
yitireceğini sanıyor.
kim bilir,
yıldızlara o yüzden;
          ‘yere inip aydınlatın toprağı,
          çakıllar minik ayakları kanatmasın!’
demişti.

II

irinim el yakar,
ten kavurur,
acı verir.

çağların ötesinden haberci
iki sözcükten mülhem kitap yazmıştır
kapağında göz;
          çoğu an düşlerimde görünen
          dokunurum, uzaklaşır
          derinlerden ses
          ‘temizlen’ diye içime
          kordan öte bir kor düşürür
nasıl bakar!
ne bakış ki ruhumdan,
kanlı tortular dökülür…

(şubat 2005, Gebze)