kâğıt kadehlere döküldü keskin bir parfüm kokusu
seramik bebeklerim gözyaşı döktü dantellerinden
yastığımdaki cam güvercin uyandı esneyerek
şimdi içim sonsuz bir manolya mezarlığı
rugan pabuçlarımın kırmızısı kırıldı
pembe sayfalı hatıra defterimdeki prens alev aldı
çocukluğum, uzayan parmaklarım, tüller ve küf
her çiçeğin ölümü bir zalimin parmak ucundadır!..
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun