Karanlık inmiş bile
Tuhaf bir sessizlik
Cırcır böceği yok
Otlar hışırdamıyor
Bozuk gen saati
Ayağım bir taşa çarpsa, takılsa
Rüzgâr değse yüzüme hafiften
Yalvarsam suçluluk çiçeğime açsa içimde
Korksam biraz uyarısız havadan
Işık yok
Babam yok
Artık bir motor sesi beklemek garip kaçacak
Yalnızlık da hissetmiyorum.
Sonsuzluk demek abartmak olur
Kayboldum belki
Ağlamıyorum.
Ekmek yok
Acıkmadım.
Kaçmak imkânsız.
Belki belki çıkar gelir biri
Babam gelsin. Babam gelsin.
Böyle dümdüz yatıyorum.
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun