ilham nöbetleri - özge dirik

kırarsın bazen ekmeği
öyle buğu falan da çıkmaz
bayattır
ya da
ısıtılmıştır bir bayatlığın üzerine
ama masana doluverir
ilham perileri

masanın altında
açlıktan ayağına göz koymuşlar
kalemini oynatmaya başladın ya
hemen kıskanır
ilham kedileri

biraz içeri gir
dil ovasının altında binlerce şair
—mezara nasıl da yakışıyorlar
yaşarken kemirilen cesetler—
onlara gülüyorlar
ilham pireleri

öpüştükten sonra ağzımda
ispirto tadı bırakan kadınlar
girer rüyalarıma
ama öyle değil
ne kadar küçülürse küçülsünler
mide bulandırmıyor
ilham sinekleri…

[26 ağustos 2004] *

* «karşıyaka-dnr’da altı adet ky vardı. hepsini diğer dergilerin üzerine koydum. derken görevli kız bunu gördü. iktidarını belli eden hafif bir gülümseme ile yaklaştı. çok korkuyordum :) ama birden dergiye uzanıp, ona şiirimi gösterdim. anlamadı. özge ismi yine berbat ediyordu her şeyi ama neyse ki, ‹bu kişi şiiri yazdıktan bir gün sonra öldü› dedim. veeee, o dergiyi aldı. pazarlamacılık mı yapsam ne… bazen çok iyi yalan söylüyorum, ayıp ama, çok ayıp.» — özge dirik [3 aralık 2003, http://groups.yahoo.com/group/kyyonetim/message/5]