—diye başladık söze—
bin yılların ışığını gören çocuk
fincan fincan açtı gözlerini
gönül penceresinin önünde
– büyülenmiş – dediler
sonra
aynasını yaratmaya koyuldu
anadilinin mayasından
ateşten gagasıyla
çıt
çıt
çıt
çıt…
renkten renge giren sözcükler seçildi
kanatlandı dizeleri
bulutları aşan sesiyle
arındı işte fânilikten bu sabah
«şair oldu»
bir anıt insan doğdu
şimdi kozasını zorlayan
bilinmeyenin peşine düştü de gidiyor heyy
açtım yüreğimi
sayfa sayfa yollarına
okuyor
musun?
- Yorum yazmak için giriş yapın ya da kayıt olun