umut, kadın ve kristal gül - ilker balkan

Vedat Kamer tarafından Cu, 02/02/2007 - 23:19 tarihinde gönderildi

Yalınayak salınıp sardunyalar diyarında
Kalbimin gelinine yüz aradım;
Daraldığım da oldu gelincikler arasında
Ve kanadığım da güllerle.
Her duayı kanadında taşıyan melek,
Şimdi yine aziz ve gelin,
Kan taşından çanak içinde yitik,
Kendi suretinden bir dünya yaratmış belki
Ama
Daima kazanan aşktı ve kadın;
Yarısında gömülüp kaldığı çöplükte
Bir bataklık tadını almaya çalışırken
Düştü elinden
Hayatının kendisine adadığı tek anının
Takviminden kayıp gittiği gibi
Kristal gül
Ve
Havalandı geceliğinin eteği kadının
Uçmak hevesinde kırılan
Saydam yeşil yaprak gibi…

Durdu ve,
Ve kendini kendine boğdu
Ağıtı
Dağılan gül dilinde…