kalsa da gitse - arzu çur

her şey geçer her şey biter
kalmaz aşkların da ortası
sihirler ustası
sözcük satıcısı
bir büyü yap benden herkese
duble olsun

rakıyı mercek yapıp şiire bakan
maviyi buzlaştıran, kayayı dumanlaştıran
ben miyim sen misin her şey mi deliliği berraklaştıran

ah çok yazık deme
acınması gerekmez
birçok tarihi vardır kullanılmamış aşkları olanın
ortadan başlamayı göze alanlara açık kitap
ve son satıra ulaşmayı beceremeyen utangaçlık için
bir duble fazladan için

usta!
kalsın!
bırak!
akmasın benden sözcükler
içinden bi bok geçmeyen bu şehre
bırak kalsın aç gözünü, gör diyen herkes

elinden tutunca o eski sapsarı yazların akşamı sokakların tozlu su kokusu
alır da götürürken seni mavi -belki de maviyi bu yüzden hiç sevmedin- ışıklı gelecek yollara
bırak kalsın
istemeyen birine otostop çektiremezsin aşkın uçurumuna

kumaş desenlerinde art arda çiçeklenen bir ömrü
koyup da gidiyorsun
herkesin geçtiği kimsenin durmadığı o tren yolları kaldı mı?
yoksa şimdi solarken bir gülücük dudağımızda yerini alan o kırışığın faslı mı?

anladım yine bahar geliyor
ondan dayanamayışın bu gri renge
her şey bitiyor herkes gidiyor
utanmadan yine geliyor bu namussuz bahar

usta!
bir şiir çek duble olsun!
gözlerimi verdiğim bilgi tanrısı mademki beni değil annemi doğruluyor
mademki memleketlim Melahat üzerine okuduğum şiirler çoğalıyor
söylenen her sözcük yalnızca bir öncesine yapılmış atıf oluyor
gelişme bu değilse eğer başka hiçbir şeydir diyenler hep kazanıyor

gökgözlüsihirlerinyeryüzlütanrıçası
uyumalı şimdi
uyumalı ve unutmalı